Day 16-17
20 June 2007Maandag 18-6-07
Vandaag begint de dag dus met slepen, maar dat was zo gebeurd. Wat langer duurde was de bevrijdingsactie van de auto van de gids. (een Porgon!?).
Zijn vierwielaandrijving werkt niet. Dus komt het aan op pure spierkracht en de planken die wij hebben meegebracht.
Met de inkopen, internetpogingen en spoorzoekerij start de dag traag op. Maar daar brengt een ‘goed’ wegdek verandering in. De leegte en de uitgestrektheid is enorm.
Wat de verbazing ook zo groot maakt op het moment dat we dan in de middle of nowhere, een Ger (ronde witte tent) aantreffen met een familie.
Ook kwamen we een man en vrouw met kind op een motor tegen, die ons vergezelde bij een waterbron.
De kok gooide bij deze bron meteen de waterbak vol, en na een tijdje daar te wachten kwamen er 4 KAMELEN aanwaggelen om water te drinken!
Ze schijnen het water te ruiken vanaf een grote afstand.
Waanzinnige beesten! En zeer fotogeniek.
Om 8 uur parkeren we de wagens op een heuvel waar de zon even later fantastisch wegzakt. De avond brengen we weer gezellig door met het Mongoolse reisgezelschap.
Dinsdag 19-6
We starten vroeg op. Wat geen kwaad kan, aangezien we nog aardig wat kilometers voor kinderen voor de boeg hebben. En de reissnelheid gemiddeld niet zo hoog ligt. Dit komt hoofdzakelijk door de heftige ondergrond waar we over/ doorheen moeten komen, en onze behoefte om toch zo veel mogelijk van het land en haar inwoners op te nemen.
Zo hebben we vandaag onze uitgebreide lunch doorgebracht bij een nomadenfamilie in een Ger. Zij waren zo gastvrij om ons van melkthee muziek en een soort rijstsoep met platgehamerd geitenvlees te voorzien! (echt niet weg te krijgen)
We hebben de 3 gezinnen die er waren blij kunnen maken met wat direct uitgeprinte foto’s, en andere dingen die we voor de kinderen hadden meegebracht.
Voor de foto helpen we even mee de gedemonteerde Ger deels op te bouwen. Waarna we vertrekken om zigzaggend rond de telegraafpalen richting Mandalgovi te rijden, waar we zo’n 30 km voor stoppen om onze tenten weer op te zetten.
In de plaatsjes waar we doorheen rijden is veel aandacht voor de T ford en de onderneming. De doorgaans wat saai aandoende plaatsjes waar iedere tent omheind is met een hoge rechthoekige schutting lopen vlot leeg. Wat vaak uitdraait dat we met iedere Mongool op de foto staan!
Elly en Trudy zijn weer in Nederland na een supermooie reis door Mongolie.
Via de satelliettelefoon hebben zij al laten weten dat ons nog een hoop moois te wachten staat en we er optimaal van moeten genieten!
Dat doen we dan maar. Vanavond met een glaasje Wiskey bij het zingende woestijngezelschap.
woensdag 20 juni 2007
Peter en Dirk zijn vroeg in de veren om de T Ford van top tot teen door te smeren en aan te vullen met olie en water.
8:45 stuiven we het zand weer in.
De uitgesleten paden zijn voor de T Ford zwaar en voor de Vito met zijn lage bodem soms uiterst wreed.
Gisteren hebben we de binnen-spatborden al aangepast nadat er een onderuitgereden was.
2007-06-20 at 12.38 pm
wat een geweldig mooie ervaring maken jullie mee en jullie zorgen ervoor dat menig mensen jaloers zijn!
Maar jullie hebben het absoluut verdiend dit mee te maken. Ik hoop dat jullie nog vele mooie momenten gaan beleven en het is geweldig om vanuit het kikkerlandje hier alles zo mee te mogen maken. Veel succes verder en geniet ervan.
Lisette
2007-06-20 at 2.17 pm
Ja mannen dit is het echte avontuur, hier kan bijna geen reisorganisatie aan tippen.
Ook even een compliment voor de foto’s, deze zijn echt mooi en zijn zeker geen vakantiekiekjes te noemen.
2007-06-20 at 3.19 pm
Dirk, wat een surrealistische ervaring je stem te horen uit het midden van de Gobio woestijn. Wat een avontuur!! Zo te zien en te horen gaan jullie van het ene onvergeetbare moment naar het andere. Kilometers voor Kinderen: niet zomaar een avontuur.. !
Warme groeten, namens de hele Save staf,
Christy de Witt
2007-06-21 at 2.13 am
Zo, dat zijn momenten die je leven lang gaat mee nemen
Dirk, op de laatste foto kunnen we ook zien dat een baard je goed staat:P
Keep up the good work Mates
Succes
2007-06-21 at 10.08 am
Dankzij de schitterende foto’s kunnen we helemaal meeleven met jullie. Knap om ondanks de tegenslagen zo opgewekt (??) te blijven.
Trudy was gisteren bij ons i.v.m. verjaardag Jan. Het was prachtig weer en zij zag er ook stralend uit. We hebben ook van haar heel veel enthousiaste verhalen gehoord.
2007-06-21 at 10.42 am
Hallo jongens,
Niet alleen de kamelen zijn fotogeniek maar “die Mongolen” (en jullie natuurlijk) ook. Vooral dat kleine Mongooltje is geinig. Ik vind jullie verslagen en foto’s bijzonder inspirerend, ik wil daar ook naar toe!!!! Vooral in die ger zou ik me best een tijd kunnen vermaken, zeker daar er een televisie aanwezig is (hebben ze ook ontvangst)? Ik wens jullie goed begaanbare wegen, aangenaam weer en op zijn tijd melkthee met gedroogd geitenvlees want dan wen je er alvast aan! Kamelenvlees kan natuurlijk ook. Gewoon wegspoelen met whiskey,is ook lekker in die thee trouwens. Nog een paar duizend kilometer en dan krijgen jullie overal lekkere pannenkoekjes (blini’s).
2007-06-21 at 5.23 pm
Weer helemaal bijgelezen. Wat een avontuur.De foto’s geven een goed beeld van de mensen en de omgeving. Bijzondere dingen zoals regen in de woestijn of lunchen in een gert. Poe, dat maakt niet iedereeen mee. Succes verder. Groetjes
2007-06-21 at 8.43 pm
hallo hier is slotje.
wat vervelend dat je steeds aan sleutel bent ,
en steeds onder die auto liggen is ook niet alles.het is toch
iets geweldig wat jullie allemaal mee maken,tent op zetten en de kamelen om je heen .wat leuk om op de foto met de brandweer,de foto,s zijn geweldig nu hier lopen ze verkleed.
alleen het weer is nietzo mooi .ikheb je moeder nog niet gesproken.nu maar weer op naar AROIJHEER, zeg ik moet nog wel een foto vanje hebben voor mijn album. doe ze allemaal de groetjes en heel veel SUCCES buurv,RIE SLOTJE.